YOL OLUR
Bedrettin Keleştimur
Dünün at izi, bugüne yol olur
Derviş Gaziler, vatana yol olur
Gönüller safta, secdeye yol olur
Ol nefesler, Hak'ka giden yol olur
Seyret âlemi, vuslata yol olur
Akan nehirler, deryaya yol olur
Hakkı birleyen, rahmete yol olur
O yollar, meyve veren ağaç olur
Dualar, her nimete şükran olur
BİZİ BEKLER
Uyan ey gönül, uyku bize haram
Sohbet ehli civanlar bizi bekler
Gün doğdu, zaman dinler mi merâm
Şura için divanlar bizi bekler
KİTAP FUARI
Adım adım Anadolu'yu gezerler
Edirne'den Kars'a kadar; 'Kitap Fuarı'
"Okuyan Türkiye Türküsü" yazarlar
Bu kulvar bizim, aydın kulvarı
DOST KİMDİR
Dost kimdir, daha derinden düşündüm?
Her zaman, serin esen rüzgârlar mı?
Elini, taşın altından çeken mi?
Öfkesini, cümle âleme döken mi?
Bir girift bilmece mi, bunca soru?
Yunus gibi dervişler, gel gayri...
YÂR ETMEYENLER
İnsan sevgisini yâr etmeyenler,
Âleme bu dünyayı dâr edermiş!.
Gönül meskenini bar tutmayanlar,
Sükûtu bozulur, zâr edermiş
AZI KALDI
Ömrümüzün çoğu gitti, azı kaldı
Mevsimlerin bilmem kaç yazı kaldı
Gençlikte yokuş tırmandık, bilmedik
Vücudun bize artık nazı kaldı
ŞİDDET
Şiddet, şeytani; hiddet, nefsani
Vermiş el ele iki büyük cani
Hamiyetin yükselen sesi hani?
Akıl, idrak, iz ’an, şuur isterim;
Selamete taşıyacak bir gemi…
BİLEMEM YARINI
Bilemem yarını, hayır için dua ederim
Dualar, âminlerle zırhımı giyerim
Dünyanın kâhrını, çilesini çekerim
Şu garip yurda, fani âleme vatanım derim
Dünya, ahiretin azığı derim
BİLİRİM
Şiirde, hâki rengi sır bilirim
Kırmızı da, karanfil kokusu...
Yeşili, renklere ser bilirim
Mavi de, sonsuzluğun türküsü,
Usul usul eser bilirim.
NASIL BİR RUH?
Bir çift selâmdan kaçmak nasıl bir ruh?
Nasıl yetişti böyle bir güruh!
Şaşarım doğrusu makam aşkına,
Nasıl çevirmiş insanı şaşkına?
Sular bile gelmez böyle taşkına!
Yazık! Aklın sığmadığı kına...
CANANDIR
İstanbul, her yanı yokuş, merdiven
Çiçek, çiçek lâle, sümbül, erguvan
Yedi tepesini, türlü naz çeker
Canandır, her tepesinde şakıyan
İSTANBUL
Sen, ne güzel bir şehirsin İstanbul
Rabbim, ‘dünyanın cenneti’ yaratmış
Köprüler boğaza altın gerdanlık!
Yağmur, can şehri rahmetle arıtmış
İSTANBUL’A
Bugün, penceremden baktım, İstanbul'a
Işıklar içinde, nağmeye benzer
İstanbul gecesine nur yağar
Yıldızlar bir içli nağmeye benzer
SOSYAL MEDYA
Milletin gözü sosyal medyada
Sanma, gelecek taşınır sedyede!
Yedi/ yirmi dört alfabesi olduk
İrfanı, mahşeri taşır dünyada
Ecdadın, erdemi okunur dünyada
İSTANBUL
İstanbul, boğazıyla daha güzel
Yazılmış üstüne binlerce gazel
Resul vermiş, aşkla fetih müjdesi
O fetih müjdesinde doyulmaz sesi...
Hak takdir etmiş ruhani nefesi
Fatih Köprüsü kıtadan kıtaya,
Bizlerden, maziye yadigâr eser
Boğazın rüzgârı, durmadan eser
CUMA GÜNÜNE
Cuma günü, bil ki kıyamdır bize
Omuz omuza verdiğimiz gündür
Bugün, hürriyete selâmdır bize
Selâm veren gönüllere düğündür
CUMA GÜNÜNE…
Cuma günü, kalbi bir tefekkürdür
O tefekkürle, ruhuyla birlikte
Sağlık ve esenlik içinde hürdür
Hür olmak; mutluluk, huzur, güvendir
İBADET BİLİRİZ
Her anı bizler, ibadet biliriz
Seferde gözler, yürekte biliriz
Hasbidir sözler, ocakta biliriz
Bilgelik yolu; yürektir, ocaktır
“AL SATARIM…”
"Al satarım, bal satarım" dahası,
Pahası gönül, güzel söz satarım
Şairim, sanma gece-güzdüz yatarım
Geceye, ilham mektubu atarım
Gün, ışıl ışıl akan aşk nehridir
Nehirler, sevdamın asil şehridir
DOĞU TÜRKİSTAN
Yüreğimin bir yanı, Türkistan'da
Düşlerimde esir Türk İlleri;
Göktürkler, Uygurlar, Karahanlıları,
Yükselen medeniyetin izleri...
Yazısı, alfabesi var, Uygurun...
Matbaa baskısı cilt cilt kitapları...
Kaşgar, Turfan, Yarkent, Hoten, Altay'ı
Bayangolin, Tarbagatay, Kumul, Aksu...
Şehir kültürünün damarları…
Kutlug Bilge Kağan'dan Gök Bayrağa...
Sevdası, derin mi derin işlemiş
O sevda, Kürşat'la bayraklaşmış...
Ak alınlar, seher vaktinin yolcusu
Yolcusu biziz, Doğu Türkistan'ın
Hürriyet meşalesi yanana kadar
ÇOCUKLAR
Çocuklar, oyun arkadaşım benim
Çocukluğuma götürür beni
O masum, duru, coşku yıllarıma...
Hayata çocuklar gibi bağlanmak
Çocuklar gibi yaşamak isterim
İNSAN SANIYORDUM
İnsan sanıyordum, yanılmışım!
O kahpe pusulara yenilmişim!
Kim bilir nerde, nasıl anılmışım?
Hey zavallı dünya, yalancıya mahkûm!
İnsaf sille yemiş, merhamet yerde!
GİDER
Şaha mı kalkar, dörtnala mı gider
Bu dert, yük, cefayla hâlâ mı gider
Bir göç dalgası kapıyı çalmasın;
Bu kervan bizim, yola mı gider