ELAZIĞ´I GEZİYORUM
Bedrettin KELEŞTİMUR
Elazığ’ı geziyorum
Bir ömür verdiğim şehri…
Gazi Caddesinde uzar da uzar,
Fikir çilesini taşır yolumuz…
Kaldırımlar şahittir, sırrımıza
Ey kutlu vefa, Ey kutlu hamallık
Bağrına bastığın gün kadar sıcak
Tebessüm eder yüzünde güller açar...
"İstanbul´un dağı, taşı altındır" derler ya;
Elazığ´ın dağı, taşı sevda kokar...
Sevdaya açılan çınardır, Elazığ...
Elazığ´ı geziyorum...
Kışı bahar eden gül endamını...
Bir tatlı rüzgârdır, "Hoyrat Esintisi..."
Harput´ta, Ulucami´de; kıyamdayım
Bin yıllık tarihi tefekkürde...
Merhaba diyorum,
Alperen ruhlu gazi dervişlere...
Ahi Evran ruhlu asil yüzlere...
Elazığ´ı geziyorum...
Esen rüzgârlarda, "mertlik havası"
Yürekli adımlarda, "memleket davası"
Düşlerim, kâh Fırat oluyor...
Kâh ışık olup akıyor, deryalara...
Elazığ´ı geziyorum...
Alnı açık, başı dik, leke düşmemiş;
Sevda dolu bir şehri geziyorum...
DOĞDUĞUM ŞEHİR
Doğduğum şehir, yüreğimde hep sen
Zamana kürek çeken kimsesizim…
Gözlerin ilk ışıklarında, ufkun;
Ufkuna baktıkça, adımlar büyür
Adımlar, bir koca sevdaya yürür
Nazarlarımda, nakşında hep sen
Bir hilal gibi, Harput semasından
Ovaya düşen ışık dantelisin…
Hazar Baba’da, kıyamda düşlerim;
Yıkanır Hazar’ın, mavi göğsünde…
Efsunkâr şehir, idealimsin sen
Gönül dünyamın, Fırat’ta kaynağı
Türkülerim Fuzuli diyarından;
Yar elinden aşk kâsesi sunulur…
Şairler sofrasına bağrın açar!
Fırçası gönül olanın tuvali;
Sevgi ilmeğinde boyar âlemi
ELÂZIĞ ŞEHRİNE
Derler, “Elâzığ bir çanak içinde”
Sevdası, Uluğ Türkistan içinde
Çanak tutar eller gülzar içinde
Türküler, gönlümü verdiğim şehir
Güzel Türkçe’m bayrak yaptığım şehir
İmdi, özünde buluştuğum şehir
ELÂZIĞ GÖNLÜMÜZÜN VUSLAT ŞEHRİ
Elâzığ, gönlümüzün vuslat şehri
Gazi Caddesinde erdemli yüzler
Tevazu kanadıyla, haslet şehri
Gayreti, ufuk ötesini gözler
Omuzlar, ağır yükü; sıklet şehri
Kırık kalpleri ihya eden sözler
Fırat’ın can damarı, hoyrat şehri
Gurbette feryat, gönül seni ister
Sanırsın vatanımın serhat şehri
Her karışının derdi ile sızlar
Gönül Coğrafyamın derdiyle sızlar
Canlar der ki, Elazığ; Ferhat Şehri
Sevdasını gözyaşlarına gizler
50. YILINDA
(F.Ü. Mühendislik Fak. İthaf Olunur)
50 yıl marşında, haz aldım senden
İlmin harsında, baz aldım senden
Türkiye’min gururusun, ufkusun;
Yüce ufuklarda, hız aldım senden
Gönüllerde, yüreklerde yaşadın
Elazığ’ın sevdasında yaşadın
Fırat’sın sen, muradımla yaşadın
Sevdanda hicabın, naz aldım senden
ULU CAMİ DE...
Harput'ta, Ulucami'de divandayım
Anadolu'da fethin dilindeyim
Meydanlarda, sancaklı ve tuğluyum
Canlarla, civanlarla huzurdayım
Ulucami, sen de fethin âlemi
Gül Bahçesi’yle donatır Kale'mi
Her taşın şehadet eder, İli'mi;
En yüce duyguların hazındayım
Ulucami yanında ulu zatlar
Ruhaniyetiyle yatırlar, yatlar
Kıvılcımlarla toz kaldıran atlar;
Haz aldım, gönüllerin nazındayım
ELAZIĞ ŞEHRİ
Düşünürüm, geçmişin Elazığ’ı
Yüreği Ahi Evran, dili Yunus
İlim, irfan meclisinde azığı
Dört yanına ışık saçan fanus!
Nerede kaldı, ak saçlı bilgeler?
Ruhumu ısıtan serin gölgeler
Destanlar burcunda, efsane Şehir
