EN GÜZEL ÖRNEK
Bazı güzel hasletler vardır ki, her insan onlara sahip olmak, onları kendi hayatında yaşamak ister. Sabır, kanaat, cömertlik, tevazu, fedakârlık, cesaret gibi. Çünkü bunlar ve benzeri güzel vasıflar, kişiye gerçekten insan olma özelliğini kazandırır. “Güzel ahlak” adı altında toplanan bu vasıfları, “Örnek İnsan” olarak en mükemmel şekilde yaşayan insan, Peygamber Efendimiz’dir.
Sevgili Peygamberimiz’in ahlakı o kadar yücedir ki; Cenab-ı Hak, Onun ahlakını överek şöyle buyurur: “Hiç şüphesiz Sen, pek büyük bir ahlak üzerindesin.” (Kalem, 68/3-4.) Yine Kur’an’da Peygamberimiz hakkında “Allah’ın Resulünde sizin için güzel bir örnek vardır.” (Ahzab 33:21.) buyurularak; müminlerin, hayatlarının bütün safhalarında O’nu örnek almaları tavsiye ve emredilir. Çünkü O’nun ahlakı, bizler için en güzel örnek; O’nun yaşantısı, sözleri ve davranışları bizler için en mükemmel modeldir.
Peygamberimiz (sav) de “Ben ancak güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim.” (Muvatta, Husnü’l-Hulk,1, H. No: 8, II, 904.) buyurmakta ve bu özelliğini, dünyadaki görevleriyle bağlantılı olarak bizlere anlatmaktadır. O’nun ahlakı, Allah’ın övdüğü ve Kur’an’ın öğrettiği yüce ahlaktır. Cenab-ı Hak, İslam’ı insanlığın imdadına gönderip Kur’anı indirirken, ilahi prensiplerin uygulamaya geçişini hayatıyla gösterecek bir insan olarak Peygamberimizi seçmiştir. Kur’an’da anlatılan güzelliklerin tamamını Peygamberimizin şahsında görmek mümkündür. Hz. Aişe validemiz şöyle buyurmuştur: “O’nun ahlakı Kur’an idi.” (Müslim, Salâtü’l-Müsâfirîn, 18. I,514; Nesâî, Kıyâmü’l-Leyl, 2, III, 199.)
Her meslek ve seviyeden insan, Peygamberimizin hayatında ve ahlakında örnek alacak yönler bulur. İnsan olarak O’nun hayatında alacağı sayısız fazilet ve güzellik yanında, kendi mesleğini ve toplumdaki yerini ilgilendirecek yüzlerce dersi de alabilir. Çünkü Peygamberimizin hayatı her yönüyle hepimize örnektir.
Resulullah (sav), şahsı için hiçbir zaman kin tutmaz ve intikam almazdı. Allah’ın Resulü iki şeyden birisini tercih edecek olsa, muhakkak onların en kolay olanını seçerdi. Şayet o kolay olan şey günah bir şey ise, Resulullah (sav) ondan insanların en uzak duranı olurdu. Kimsenin ayıbını yüzüne vurmaz, hoşlanmadığı ve yanlış gördüğü bir davranış olursa, o davranışı yapanların kim olduğunu belirtmeden ve kimseyi kırmadan, yanlışları düzeltir; kimsenin sözünü kesmez, konuşması bitinceye kadar dinler, kimsenin gizli hallerini araştırmaz, kendisini ilgilendirmeyen konularla meşgul olmazdı.
Peygamber Efendimiz; her zaman tatlı sözlü, güler yüzlü, yumuşak huylu ve engin gönüllü idi. Kalbi şefkat, merhamet ve insan sevgisiyle dolu idi. Asla asık suratlı, katı kalpli değildi. O her zaman muhtaçlara yardım eder, zayıfları korurdu. Tevazu ve hoşgörüsünü hiç kimseden esirgemezdi. Asla büyüklük taslamazdı. Övülmekten, gösterişten hiç hoşlanmazdı. O’nun doğruluğunu, adaletini ve güvenilirliğini düşmanları bile kabul etmişti.
Güneş nasıl ışığıyla dünyayı aydınlatır; çiçekler nasıl rengi ve kokusuyla çevreyi cennete çevirip burcu burcu kokular saçar; ağaçlar nasıl türlü türlü meyveler verir, yaratılışlarında var olanları ortaya çıkarırsa; Peygamberimiz’in ahlakı da aynı güzelliği etrafa yayıyordu. Öyle ki her gören O’nun yüksek ahlak ile birlikte yaratıldığını düşünürdü. Hiç kimse ondan O yüce ahlaka aykırı bir şey göremezdi.
O halde insanlığın en büyük şerefi, yegâne önderi ve iki cihan serveri Hz. Peygamber (sav) Efendimizi örnek alalım. O’nun ahlakıyla ahlaklanalım. O ahlaka uygun olmayan davranışlarımız varsa en kısa sürede düzeltmeye çalışalım.