KAR YAĞDI, KIŞ GELDİ…
Bedrettin KELEŞTİMUR
Şubat ayı ile birlikte ‘Kış Mevsimi…’ geldi.
Kurak geçen aylar, Ekim- Aralık 2023 ve Ocak-2024…
Kısmen yağışlar olsa da, insanımızı bir hüzün kaplamıştı…
Şadi Şirazi ’ye sorarlar, “insan nedir?”
Cevabı muhteşemdir, “Yek katre-i hûnest, sâd hezâran endişe!”
Mealen, “Tek damla kan ve bin bir endişe!”
İster istemez insanın fıtratında yanardağ misali ‘kaygı, korku, endişe kaynıyor’
Ahzâb Suresi 3 ayette insana teskin edici/ veya dertlerine derman olacak ilacı sunuyor;
“Allah’a tevekkül et, vekil olarak Allah yeter!”
Zariyat Suresi 58 ayette şöyle buyrulur;
“Hiç şüphesiz rızkı veren O, metin kuvvet sahibi olan Allah’tır.”
“Toprak Ağladı” şiirimizde şöyle diyoruz;
“Toprak ağladı, çorak haline…
Ağaç, dal, çiçek, tomur; börtü-böcek
İçin için rahmetini bekledi!
Beli bükük ihtiyar, sabi çocuk,
Bakışlarındaki dua hâline
Bulut bulut aktı gözyaşlarına!”
Gözyaşında, merhamete çağrı vardır. Gözyaşı, Hakk'ı birleyiş, teşbihtir.
Şubat Ayı ile birlikte, gerçekten “kış, kar, fırtına bütün yüzünü gösterdi!”
Şöyle bir baktım, ‘insanımızın yüzü gülüyordu’
Beli bükük yaşlılar, sabi çocuklar, aileler, 7’den 70’e kar sevincini yaşıyordu…
Yüce Yaradan’a yüzbinlerce şükürler, hamd ve senalar olsun.
Kar sevincini, “Gönüllere Sema’ydı” şiirimizde yaşamak istedim;
“Kar yağdı, hüzünle dolan gözlere
Bulut bulut bir nağmeydi dökülen
Bizim türkümüz kar sıcağı kadar
Dolan gözlere, gönüllere semaydı”
Kar coşkusu ile birlikte, “Kayak Merkezleri…” doldu, taştı!
Şubat Ayının ilk haftasıyla birlikte, ‘kış mevsiminin çelengine…’ merhaba!
Elbette, her mevsimin bir rengi, bir kokusu, bir çekiciliği, bir güzelliği var mutlaka…
“Rahmet Duası Kar!” şiirimizde şöyle diyoruz;
“Kış geldi, rahmet duası kar geldi
Beyaz duvaklarda; dağ, vadi, ağaç
Gök beyaz, yer beyaz; beyaz da niyaz
Kar yağdı, gönlüme teselli geldi”
Kış kışlığını yapacaktır elbet…
Eğitime birçok şehrimizde bir veya iki gün ara verildi…
Yetkililer tarafından, ‘ikazlar yapılıyor’
Kış şartlarının ağırlığına uygun şekilde tedbirler alınıyor…
“Su Işıktır, Rahmettir” şiirimizde şöyle diyoruz;
“Rahmetin kaplayınca, âlem suya gark oldu
Toprağın ana rahminde, pınara hark oldu
Taşınca gözesinden pamuk yumağında;
Sular, akışın raksında, ışığa çark oldu”
Su; rahmettir, berekettir, zenginliktir, nimettir, ziynettir, medeniyettir…
Özetle, ‘hayatın kaynağıdır’
“Yol Ver Dağlar” şiirimizde, yolda olanlara bir bakıma yakarışta bulunuruz;
“Yol ver dağlar, hasretime varayım!
İçimdeki yangınları sarayım
Kıştır, kardır, fırtınadır yolumuz;
Bu sis, alamette nasıl durayım?”
Her zaman için ifade etmek isterim,
“Birbirimize yar olacağız, yaren olacağız!”
Birbirimize bir akıl, bir yürek olacağız’
İnancımız, “infakta yarışınız” diyor!
Her türlü hayırda, iyilikte, güzellikte, erdemlikte yarışacağız!
Zayıfı ayağa kaldırmak için gayretimiz olacak!
Şubat Soğuğunda, ‘aman kimseler üşümesin’
Rabbim! Sen bizleri kaldıramayacağımız bir yükle bizleri imtihan etme…
İnsanımıza, güç ver, kuvvet var, sağlık ve esenlik ver…
Bütün hanelerimize, ‘huzur, güven ve emniyet ver’
Bakınız, cemrelerin düşmesine de az kaldı…
1.Cemre, 19-20 Şubat Günü Havaya düşecek…
Onu birer hafta ara ile su ve toprak takip edecek!
Sözümüzün öznesine dönelim, “Kar yağdı, Kış geldi…”
Elbette her gecenin bir sabahı olduğu gibi,
Her kışın da bir baharı var…
Bahar için nasıl dua ederiz; “Baharımız, gönüllerin esenlikle dirilişinde olsun!”
Baharımız gönül ferahlığında bizleri muştulasın.
“Bahar Kokulu” şiirimizde şöyle sesleniriz;
“Bahar kokulu içli sözler söyle
Her sözünde seher yelleri essin
Güven aşıla öyle veya böyle
Bir terzi hüneri yüreği diksin!
Zarif dantel misali işle sözü!”
Kışın uzun gecelerinde, “Bahar Sohbetleri…” demlenir;
“Fani’den kaçar şu can, bahara vurgun
Karanlık çığlık çığlığa, şafağa sürgün!
Aydınlık ister gönlüm; güneş dolusu
Suya vurgun efkârım, yüreğim yorgun”
Sağlık ve Esenlikler diliyorum efendim…